Recepten met kaas

Jonge kaas en oude kaas verschillen voornamelijk in rijpingstijd. Jonge kaas wordt gekenmerkt door zijn milde, zachte smaak en soepele textuur omdat hij slechts enkele weken tot ongeveer 8 weken rijpt. Aan de andere kant heeft oude kaas door een rijpingsproces van minstens een jaar een veel sterkere, soms zelfs enigszins pikante smaak en een steviger, soms brokkelige textuur. Dit langere rijpingsproces zorgt ook voor een hoger vet- en eiwitconcentratie in de oude kaas, wat bijdraagt aan zijn rijke smaakprofiel.

Om te controleren of kaas nog goed is, kun je letten op de geur, het uiterlijk en de textuur. Als de kaas een sterke, onaangename geur heeft, slijmerig aanvoelt of als er schimmel op zit die er niet hoort (let op: sommige kazen hebben van nature schimmel), dan is de kaas waarschijnlijk niet meer goed.

Ja, het is mogelijk om kaas in te vriezen. Het kan handig zijn voor kaassoorten die je in grote hoeveelheden hebt gekocht of die je niet snel zult gebruiken. Het invriezen kan echter de textuur veranderen, waardoor de kaas brokkeliger kan worden. Dit maakt het minder geschikt voor consumptie als snack, maar nog steeds prima voor gebruik in gekookte gerechten.

Kaas bewaar je het beste in de koelkast, bij een temperatuur rond de 4°C. Wikkel de kaas in kaaspapier of een stuk bakpapier om het te laten ademen en voorkom uitdroging door het in een herbruikbare plastic zak of een kaasdoos te plaatsen. Voor langere bewaring kun je harde kaassoorten ook invriezen, maar houd er rekening mee dat de textuur na het ontdooien kan veranderen.

De gaten in sommige kaassoorten worden veroorzaakt door koolstofdioxidegas dat tijdens de rijping ontstaat. Dit gas wordt geproduceerd door de melkzuurbacteriën die worden gebruikt bij het maken van de kaas. Wanneer dit gas geen kant op kan, vormt het bubbels in de kaas, wat resulteert in de bekende gaten.

Ja, kaaskorsten kun je doorgaans veilig eten, op voorwaarde dat de kaas goed is bewaard en niet beschimmeld is. Echter, de korst van sommige kazen, vooral die met een harde korst, kan erg taai zijn en minder aangenaam om te eten. Ook kunnen er op de korst van sommige kazen, zoals brie en camembert, schimmels zijn toegevoegd die deel uitmaken van het rijpingsproces en die bedoeld zijn om te eten. Het is altijd goed om te controleren of de korst eetbaar is, zeker als je te maken hebt met speciale of ambachtelijke kazen.

Mensen met een lactose-intolerantie kunnen vaak goed overweg met natuurlijk gerijpte harde kazen zoals parmezaan, cheddar en Goudse kaas. Dit komt omdat het lactosegehalte tijdens het rijpingsproces aanzienlijk vermindert, waardoor deze kazen veelal lactosevrij zijn. Ook sommige soorten blauwe kaas zoals Roquefort bevatten zeer weinig lactose. Het is altijd raadzaam om de voedingswaarden op de verpakking te controleren of advies in te winnen bij een specialist om zeker te zijn dat een kaas past binnen een lactosevrij dieet.

Om een kaasplankje te maken, begin je met het selecteren van een diversiteit aan kazen. Kies voor een variatie in smaak, textuur en rijpheid, zoals een zachte brie, een pittige blauwe kaas, een oude Gouda en een zachte geitenkaas. Zorg ervoor dat je de kazen ongeveer een uur voordat je ze serveert uit de koelkast haalt, zodat ze op kamertemperatuur kunnen komen.
 
Voeg naast de kazen ook wat begeleiders toe voor balans en contrast. Denk hierbij aan:
 

Schik de kazen over het bord of de plank, met genoeg ruimte tussen elke kaassoort. Voeg de begeleiders toe rondom de kazen. Het is leuk om ook wat klein bestek en kaartjes met de namen van de kazen erbij te leggen, zodat gasten weten wat ze proeven.
 
Zorg ten slotte voor een gezellige presentatie met bijvoorbeeld kaarsen of een bloemetje, en het kaasplankje is klaar om van te genieten.

Wanneer een kaas als biologisch wordt aangeduid, betekent dit dat de kaas geproduceerd is volgens de biologische landbouwmethoden. Dit houdt in dat er tijdens de productie rekening wordt gehouden met dierenwelzijn en milieubescherming. Bij de veehouderij krijgen de dieren biologisch voer en meer ruimte en buitenlucht. Ook worden er geen chemische bestrijdingsmiddelen of kunstmest gebruikt op de grond waar het voer groeit. In de kaasproductie zelf wordt er zoveel mogelijk gewerkt met natuurlijke ingrediënten en processen, waarbij synthetische toevoegingen en genetisch gemodificeerde organismen worden vermeden.